Deseydin keşke Şiiri - Ömer Gökçe 2

bu gün doyasıya çektim içime,
doyamadığım kokunu.
sen yoktun,
bırakırken çiçeğini.
doyamayasıya çektim kokunu...
yine aceleyle çıkmışsın,
çamaşırlar bi yerlerde.
kahvaltı masası toplanmamış,
çekirdek ve mandalina kabuğu;
televizyon karşısında.
menekşe açmış iyiden,
kaktüsler büyümüş.
ne çok şey değişmiş evinde,
senin de değişmiş bi şeyler yüreğinde...
yememişsin yaptığımız mezeleri,
yerleri bile aynı; dolapta.
bunları okusan şimdi:
- "sen de her şeyi eleştiriyorsun,
bi şeyi de beğen" derdin.
keşke deseydin...