Keşke Çok Kolay Olsaydı

'şimdi anlamsızlığı çentikliyor da olsam
boşlukta asılı ayların geçişlerinde
en ağır krizini geçiriyor olsa da sol yanım
sevdamızın ölüm hazırlıkları sürse de alkışlayan ellerde
henüz çıkmadın içimden'

yaşanmışlıklara tutunuyor son nefesim
her yutkunduğumda varlığını gösteren
o çok sevdiğin gerdanımda asılı aşk

keşke
keşke çok kolay olsaydı her şey
bir şiirle bitirecek kadar

şimdi aç yelkenlerini geriye
suskunluklarımın fırtınası patlayacak az sonra
hadi boğuş şimdi dalgalarında
gör bak yıllardır ne fırtınalar birikmiş
boğduğun sıcaklarda

ağla şimdi
tüm bildiğin duaları et bakalım
hayasız sesinle yakar tanrıya
gözyaşım da kalmadı ki
dindirsin bu fırtınayı

hem unutma
demirini aldığın limanım ben
dingin sessiz sensiz
nerede açıldığın mor ufuk
esmer dilber dudağındaki molan bitti mi

keşke
keşke çok kolay olsaydı her şey
bir şiirle bitirecek kadar

merhametimden son isteğini aldım az önce

hadi gel birlikte analım dünleri
sarkacına takılalım zamanın

tüm buzları ilk öpüşün sıcaklığına bırakalım
hissediyor musun çıtırtılarını
kanatlanıyor mu kuşlar yüreğinden
hedefi olabiliyor musun yosun rengi gözlerimin

tenimin sıcaklığı giderebiliyor mu
ruhunun soğuk algınlığını

her şeye rağmen bir kez daha
son bir şans diyorsun

o halde
terlerimizi akıtalım şimdi
oksitlenmiş düşlerimize
sevişmelerde ışıldasın paslanmış duygularımız

kızıyorum dirayetsizliğime

ama keşke
keşke çok kolay olsaydı her şey
bir şiirle bitirecek kadar...