Keşke Çocukluğum Şiiri - Kadri Kırmızıtaş

Toprak kokulu sokaklardan geldim
Beton kaplı yollarda kayboldu düşlerim
Hayallerde aradım o melek gülüşlerini
Nerede o eski günler keşke çocukluğum

Faili meçhul acılara severken vuruldum
Her gece dar ağacında kesildi nefeslerim
Dikiş tutmaz yaradır hasret buselerin
O saf bakışı ay ışığında aradı çocukluğum

Sen haklı ben sarhoş aptal bir sersem
Seni gördüm başı hangi yöne çevirsem
Aşka ihanettir daha fazla sırrını dersem
Bir acı çöker hüzünlenir çocukluğum

Zor bu ayrılık daldıkça dalarım derine
Yeniler geçmez eski bayramlar yerine
Doymadı parmaklarım hasret ellerine
Ellerini arar ellerim mahzun çocukluğum

Bir resmin kalmış soluk yarısı yırtık
Kırk yıldır gönül kapım kaldı örtük
Hem garip hem sarhoş olduk mu artık
Bakışlarını arar ağlamaklı çocukluğum

Sığılmayan zindandır yalan bu dünya
Haraç mezat sattılar aşık olanlar güya
Kaparken gözleri kirpiklerden aktı derya
Çağırsam gelmez bir hayaldi çocukluğum

17/09/2019