Keşke çocuk kalsaydım hep!

“Şöyle yedi sekiz yaşlarında falan! ”

Tertemiz bir rüyam vardı
Düşlerime dalsaydım hep!
Toz pembe bir dünyam vardı
Keşke çocuk kalsaydım hep!

Arkadaşsız gezmezdim hiç
Kötülüğü sezmezdim hiç
Bu hayattan bezmezdim hiç
Keşke çocuk kalsaydım hep!

Ne kimseye ahtım vardı
Ne karanlık bahtım vardı
Kurulduğum tahtım vardı
Keşke çocuk kalsaydım hep!

Uğramazdı bana hüzün
Demezlerdi sorun çözün
Gülerdi hep tatlı yüzüm
Keşke çocuk kalsaydım hep!

Koşar koşar yarışırdık
Küs kalmazdık barışırdık
Mutluluğa karışırdık
Keşke çocuk kalsaydım hep!

Ne kederim sızım vardı
Çekilen bir nazım vardı
Dört mevsimlik yazım vardı
Keşke çocuk kalsaydım hep!

Sorumluluk derdim yoktu
Hırsa inan gözüm toktu
Mutluluğum taşar çoktu
Keşke çocuk kalsaydım hep

Kol gererdi anam babam
Olmazdı hiç gönül yaram
Yaşamaksa şimdi haram
Keşke çocuk kalsaydım hep!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA