KEŞKE ÇOCUK KALSAYDIK
Keşke hep çocuk kalsaydık,
Büyümeseydik hiç zamanla.
Dinleseydik anamızı, babamızı,
Gitseydik okulumuza,
Öğretmenimizi incitmeseydik.
Oyunlar oynasaydık arkadaşlarla,
Ne aşık olaydık, ne yanıp tutuşaydık,
Ne geçim derdi çekseydik.
Ne alışıp ayrılırken zorlanaydık,
Ne de acı, elem, ıstırap görseydik.
Gurbet ellerde çalışmasaydık,
Biz çocuk kalmalıydık.
Kırlarda çiçekler toplamalıydık,
Körebe oynamalıydık,
Mendil saklamalıydık okulda.
Nice oyunlar oynamalıydık,
Ne yarını düşünmeliydik,
Ne geleceği, ne sonrasını,
Hatta öbür dünyayı…
Bu dünyada biz çocuk kalmalıydık,
Çocuk gibi yaşamalıydık.
Ozan Güner arar çocukluğunu
Ozan Güner Kaymak
Amsterdam 11.09.2025
Kayıt Tarihi : 13.9.2025 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!