Ben çocukken
büyümek isterdim
o kadar isterdimki
sanki bulutları tutucam
şimdi büyümüşken keşke çocuk olabilsem
Ne de güzeldi
fazla bilmeden yaşamak
dengeleri anlamadan oyun oynamak
bembeyaz bir sayfayken yazılmayı beklemek
mükemmel bir histi
insanları temiz sanmak
Ben çocukken
kısa sürerdi ayrılıklar
en çok bir gün sonra
yine görürdüm
komşu kızını
şimdi yıllar sürüyor bilinmez ayrılık
İkimizinde derdi işi gücü
yalnızca çocuk olmaktı
bizi ayıracak ne okul
nede iş vardı
paradan haberimiz bile yoktu
keşke ben hiç büyümeseydim
Beyaz dünyanın çamurlu yüzünü görmeseydim
satılmış sevdaları duydukça
vay benim halime
yazık bana
ben keşke hiç büyümeseydim
Yar kendini mutlu sanıyor
kendine pamuktan bir yuva kuruyor
şarkılar bana teselli vermiyor
görmez olaydım duymaz olaydım
keşke ben hiç büyümeseydim
hiç haberim olmasaydı senden
Kayıt Tarihi : 5.9.2010 00:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!