Yokluğun hançer gibi saplandı sol yanıma,
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Böyle çekip gidişin dokunuyor kanıma;
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Belki sebebi olsaydı gidilmezdi kim bilir?.. Bazen sebepsiz gidiliyor, ama en zor olanı da bu olmalı.. Gidişler insanı böyle tarumar yapıyor işte.. Yazık insan elindekinin değerini vaktinde bilmiyebiliyor.. Çok güzel ve gerçekten içtendi ve benim şiirlerim gibi 7+7 liydi, çok beğendim..
......................................................
Bilmem ki gidişinde bir günahım var mıydı?
Ben mi yanıldım, yoksa, gönlün böyle dar mıydı?
O yeminler, o sözler buraya kadar mıydı?
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
KEŞKE BU GİDiŞİNİN BİR SEBEBİ OLSAYDI
Yokluğun hançer gibi saplandı sol yanıma,
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Böyle çekip gidişin dokunuyor kanıma;
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Gururla taşıyorum, çünkü senin eserin:
Göz altında halkalar, çizgiler, derin derin...
İçimde boş duruyor, gelirsin diye, yerin...
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Sana gelen her derde göğsümü germedim mi?
Neyim var-neyim yoksa önüne sermedim mi?
Canımı istedin de söyle, ben vermedim mi?
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Sevginin tanımını sözlükler bizden aldı,
Aşkımız dilden dile anlatılan masaldı...
Bu masaldan geriye, kuru bir veda kaldı.
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Baykuşlar yuva yaptı evime ocağıma,
Hasretin sisi çöktü köşeme-bucağıma,
Ölsem daha iyiydi, sensiz kalacağıma;
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Bilmem ki gidişinde bir günahım var mıydı?
Ben mi yanıldım, yoksa, gönlün böyle dar mıydı?
O yeminler, o sözler buraya kadar mıydı?
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
(05.05.2008 - Alanya)
İhsan Gürbüz
ihsan bey ;
işte insanı yıkan ve içini yakanda bu sebebsiz gitmeler değil mi...arkasından bakar kalırsın ve bir gün onun dönmesini beklersin...
içten ve samimi duygularla yazılmış şiirinizi beğenerek okudum.......kutlarım sevgi dolu yüreğinizi....tam puan....saygılarımla...ibrahim yılmaz.
Harikaydi :) yureginize saglik kaleminiz daim olsun]] umarim hersey dilediginiz gibi olur
Bilmem ki gidişinde bir günahım var mıydı?
Ben mi yanıldım, yoksa, gönlün böyle dar mıydı?
O yeminler, o sözler buraya kadar mıydı?
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
İHSAN BEY HECE YAZAN KALEMLERİN SAYILI OLANLARINDAN BİRİSİNİZ SİZİ OKUMAK ÇOK GÜZEL..TEBRİKLER
Güzeldi...Yüreğinize sağlık...Tebrikler!
Bilmem ki gidişinde bir günahım var mıydı,...bazen sadece gitmek ister ve gider insanlar kendince bir sebebleri vardır elbet...kutlarım şiiriniz duygu yüklü ve çok güzeldi.........saygımla
Aslında kabul etmesek de her gidişin bir sebebi vardır ..Keşkeler belki de anlayamadıklarımızdr
Güzel bir şiirdi Yüreğinize sağlık
Baykuşlar yuva yaptı evime ocağıma,
Hasretin sisi çöktü köşeme-bucağıma,
Ölsem daha iyiydi, sensiz kalacağıma;
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
baykuşlar yuva yaptı... abi tek kelimeyle mükembel harika çok güzer bir sitem duyguların en üst düzeyde yazıldığı aktarıldığı enfes bir şiir okudum inanınki gölerim sulandı...ellerine sağlık ustam yüreğin daim ilham dolsun ..saygılarımla.. 10 puan daha fazla olsaydı daha fazla verirdim :))
su gibi çok güzel tebrikler .
Baykuşlar yuva yaptı evime ocağıma,
Hasretin sisi çöktü köşeme-bucağıma,
Ölsem daha iyiydi, sensiz kalacağıma;
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Bilmem ki gidişinde bir günahım var mıydı?
Ben mi yanıldım, yoksa, gönlün böyle dar mıydı?
O yeminler, o sözler buraya kadar mıydı?
Keşke bu gidişinin bir sebebi olsaydı...
Akıcı ve zevkle okunan şiir,yüreğine sağlık,tebrikler
Bu şiir ile ilgili 45 tane yorum bulunmakta