Nasıl güzel diyordum
Tanrı’ya,
nasıl güzel olmuş dudakları,
elmacık kemikleri,
elleri.
Baktıkça unuturdum,
bizim dışımızda geçen zamanı,
sana baktıkça yok olurdum sende,
sana baktıkça,
sen olurdum içten içe.
Ne güzeldi elleri,
güneş gülerdi yüzüne,
ay,ışığını ona çevirirdi,
sanki
sahnede bir gösteri dansçısı gibi.
Ne güzeldi elleri,
keşke
biraz
sevseydi
beni.
Kayıt Tarihi : 8.4.2014 13:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!