Keşke Bir Şansım Olsa Şiiri - Mustafa Bulan

Bir şansım olsa kaderden uzak!
Geçmiş yıllarıma dönsem geri.
Şu zincirlerimden kurtularak
Söküp atardım tüm keşkeleri.

Bir şansım olsa kaderden yüksek!
Dönsem kalp kırdığım o günlere.
Onlardan özürler dileyerek
Uzak kalırdım küçük şeylere...

Bir şansım olsa gitsem maziye!
Şu okul yıllarıma bir dönsem.
Gitsem cahilliğimin üstüne!
Nobranlıklarıma bir dur desem...

Bir şansım olsa dönsem geriye!
Dağıtırdım tüm evhamlarımı.
Hele şu gergin günlerimde
Atarlı çekilmez huylarımı...

Bir şansım olsa hemen dur desem
Geçmişteki şu aymazlığıma...
Faydası yok ne kadar üzülsem
Boşa geçen boş zamanlarıma...

Bir şansım olsa diyorum beyler!
Biliyorum asla olmayacak.
Ömür boyu sürer bu keşkeler
Omuzlarımda hep yük kalacak...

Kaldı ki çok şansımız olsa da
Yine yaparız benzer hatalar.
Zaten her şey yazıldı kitapta!
Yaradana hesap vermek de var!

Gelince ömrün son baharına
Geriye doğru başlar sayımlar.
Ulaşmadan mahşer meydanına
Lakin hortlar geçmiş pişmanlıklar.

Artık ömür son durağa gelmiş
Çok düşeriz bin bir pişmanlığa.
Ağır ağır yürümek gerekmiş
Usulca, düşmeden bir boşluğa...

Pendik/06.07.2022