Keşke Bir İsmi Olsaydı Sevdamın

yalnızlık işte
yüksek kaldırımların aşiftesi
doğan günüme gebe bir güneş
akşamlarıma inen karanlık
ve hüzün...
sabahlarım var birde
uyandığım uyuduğum iğreti uykudan
hala olduğun yerdesin
ağlamaklı,
yağmur mu yağdı yoksa
hava bir telaşlı

duyuyorum;
Cazabilanca' diyor telefondaki ses
benziyorsun istemsiz oraya
hem istesen nereye benzerdin ki
yoksulluğunda düşlerimizin
kaderi değil de neyin nesi böylesi
isyana sürükleyen değil mi ki kendisi
susma o zaman
bu yoksun halimiz
eşitsizlik arefesi...
bu yalnızlık işte
yüksek kaldırımların aşiftesi
uyuyamadığım gecelerin çilesi.