Keşke bilseydin!
Gözlerime güldüğünde
Gözlerine, kaç bahar gömdüğümü.
Sana, bir çay içimi kadar yakınken
Yokluğun yüzünden,
İçimde ne mevsimlerin öldüğünü.
Hatırlamazsın belki ama
Seninle ayrı şehirlerde
Lale Devri’ni dinlerken,
Aynı gökyüzünde
Aynı ay ’ı seyredip,
Şehrin ışıklarının birer birer söndüğünü.
Ve ben
Keşke inandırabilseydim kendime
Beni sevdiğini bildiğim halde
“Beni sevmediğin” öyküsünü
Kayıt Tarihi : 30.5.2021 01:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!