Keşke Adresini Bilsem Şiiri - Sevgi Gül ...

Ne kadar hüznün varsa yüklenmişsin gözlerine
Düşünüp duruyorsun elin çenende
Belli ki sevdiklerin çok uzaklarda
Hatta kimileri ahirette gibi
Bakışların yere öyle dalmış ki
Sanki kaç kez toprağa batıp çıkmışsın
Çok yorgunsun çok
Onca emeğe ellerin bomboş
Umutsuzsun belki de benden daha çok
Hayat insanı dövüyor gözlerinin altı mor
Eski duvarlar gibisin
Çok yıkılmışlıkların var
Belki de hepimizden daha çok
Acının yangınında yağmursuz kalmışsın
Akmayı kesmiş göz pınarların
Dudakların kayıp mı kayıp
Yok mu yanaklarını ıslatacağın torunların
Belli ki yalnızların yalnızısın
Bir dağ başında kulübe gibi
Saçlarından beyaz ırmaklar akıyor
Sessizliğinde yanık türküler
Fotoğrafın da bile hasret kokuyor
Gurbetler içinde yanıp tütmüşsün
Öksüzlüğünde terkedilmişlikler cirit atıyor
Ta kalbinden yara almışsın
Avucunda kırmızı ağıtların izi
Yüzünde kederin çizgileri
Buradan da geçiyor terkedilmişliklerin
Beklemekten bitap düşmüşsün
Yok mu bir Allah'ın kulu gözlerinin içini güldürecek
Keşke adresini bilsem
Keşke adresini bilsem