Keşke Şiiri - Sezer Çetin

Keşke

Keşke gitmeseydin…
Bir sözümle kalır mıydın bilmiyorum,
Ama bir kez daha dön desem,
Kalbin duyar mı beni hâlâ?

Sensizlik yakıyor içimi,
Geceler boyu adını sayıklıyorum,
Ellerin elimde değil artık,
Ama tenimde hâlâ soğumayan izlerin var.

Keşke susmasaydım…
Son defa bakarken gözlerine,
Sana “kal” diyemedim ya,
İşte en çok ona yanıyorum.

Gittin…
Ve ben eksildim, küçüldüm, kayboldum.
Özlem dediğin şey,
İçimde büyüyen bir uçurum şimdi.

Keşke…
Bir kez daha tutabilseydim ellerini,
Bir kez daha duyabilseydim sesini,
Bir kez daha sarılabilseydim sana…

Ama işte…
Ne ellerim sana ulaşır artık,
Ne de sesim yüreğine dokunur.
Keşke, dediğim her an,
Biraz daha kayboluyorum…