Onu gördüm bugün
Önce emin olamasam da
Sonra benzetmediğimi anladım
O beni tanımadı ya da hiç görmedi
Ben de tanımamış gibi yaptım.
Şimdi pişmanım
Keşke gidip konuşsaydım
Saçmalasaydım
Dilim tutulsaydı
Kalbim çarpsaydı
Heyecandan titreyip kan ter içinde kalsaydım
Yüzüm yansaydı
Tırnaklarıma kadar kızarsaydım
Sonra yine pişman olacaktım konuştuğum için
Ah keşke olsaydım.
Kayıt Tarihi : 13.2.2025 21:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tanımadan birini bu kadar sevebilmek ve özlemek... Zihnimiz yarım kalan şeyleri unutmuyor sürekli tamamlamaya çalışıyor. Ama gerçeği gör : Onun umurunda değilsin. Hiçbir acaba yok. Hiçbir şeyde anlam, kanıt, ipucu arayıp kendini kandırma. Seni sevmediği sevdiğinden daha belli. Hiçbir şekilde olmayacak. Seni görmüyor. Görse de beğenmez. Uygun değilsiniz. Aslında hayatındaki sorunları unutmak, gerçekleri görmemek ve daha iyi hissetmek için bir şeylere bağlanmaya çalışıyorum. Kafanda kurduğun karakteri giydirip gerçekten öyle biri olduğunu düşünüyorsun. İlgi ve sevgi arıyorsun. Anlaşılmaya açsın. Kendime karşı acımasız olmak bazen iyi geliyor. Hayatın tokadı benim tokatımdan daha ağır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!