Keşke Şiiri - Şefik Akboğa

Keşkeeeee!
Demeyecektim.
Söz vermiştim kendime
Hiç bir cümleye böyle baslamayacaktım
Biz farklı olacaktık
Aşık olacaktık,
Hiç bir kötülüğün adı olmayacaktık
Kötü söz düşmeyecekti dilimize
Küfür uğramayacaktı evimize
Saygısızlık mı? Asla!
Vay halimize
Geldiğimiz noktaya bakamıyorum bile
Keşkeeee!
Bak yine böyle başlamayacaktım
Ah Yine, ah kine ah!
Unuttum, unutuldum, unutturdun
Hiç bir güzel şeyin kalıcı olmayacağını
Öğrettin sonunda
Acınası bir haldeyiz ve acımasız
Birbirimizi suclamakla meşgulüz
Kim en iyi lafı sokacak,
Kim daha iyi vuracak,
Kıracak, dökecek
Neyin yarışı, neyin savaşı bu
Öyle anlamsız
Keşkeee!
Bak yine
Böyle mi devam edecek hep
Gözde nehir, dilde zehir
Ağlayıp ağlayıp, küfredip
Barışıp tekrar tekrar mahvedip
Bir şey bırakmayacakmıyız geriye
Mahşere mi kalacak her şey
Hesaplaşamadan
Anlaşamadan
Ayrılmayı bile beceremeden
Keşke diye düşeceksin dilime
Hiç olmasaydık diyeceğim
Dilimde hep bir Keşkeee!
Olmaz olaydık diyeceğim
Keşkeee....