Keşke hiç bilmeseydim seni,
Uzaklığının ızırabı hiç uğramasaydı yüreğime
Aşılmaz duvarlarını görmeseydi aciz ruhum
İnanırdı bir ihtimal sensiz bir hakikate
Sesini duyunca titreyen içim, üşüyen ellerim
Sanık olmasaydı bu acınası ahvalime
Yirmi dördü ararken kaybolan o aptal meftunu
Bulur, getirirdim iki tokatla kendine
Her zerresi şakaklarımda sancıyan aşkı, ve seni
Sürebilseydim ruhumla beraber cehennemin dibine
Yeri, göğü su gibi yazan hür kalemim
Teklemezdi kalbim gibi mukaddes tarifsizliğinin büyüsünde
04.19
Erciyes
Kayıt Tarihi : 21.2.2024 00:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!