Kör sağır ve karanlık mehtabım sensiz suskun
Derin inen sızılar nemli biraz da puskun
Gözlerim uzakları hep kılmasaydı mesken
İlaçlarla tabipler deva bulsaydı aşka
Akan gözyaşlarımın dili olsaydı keşke
Düştüm sensiz solarak acımasız bir derde
Neden bilmiyorum sen varsın düş ve her yerde
Gözümden akan yaşla çektim dünyaya perde
İlaçlarla tabipler deva bulsaydı aşka
Akan gözyaşlarımın dili olsaydı keşke
Yine gece karardı gözlerim hislenmekten
Yorulmadım sımsıkı sevdaya yaslanmaktan
Üşüdüm bir köşeye oturup ıslanmaktan
İlaçlarla tabipler deva bulsaydı aşka
Akan gözyaşlarımın dili olsaydı keşke
Sızıyla kıvrandırır yapayalnız geceler
Bulutlar çoğalınca sen depreşir heceler
Mahşere kadar durmaz artar sensiz acılar
İlaçlarla tabipler deva bulsaydı aşka
Akan gözyaşlarımın dili olsaydı keşke
Kuş kanadı gibi pır pır yüreğim ümitle
Gözlerim seni arar gel elinde demetle
Beraber oturup bir çay içelim simitle
İlaçlarla tabipler deva bulsaydı aşka
Akan gözyaşlarımın dili olsaydı keşke
Hüseyin Ekici
31.12.2024
Kayıt Tarihi : 31.12.2024 00:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!