Keşke Şiiri - Kenan Adsaz

Buruktur yüreğim...
dalmışken gözlerim
bir soğuk maziye;
yarım kalır vedalar
ve içim,
kanar yine içimde...

sessizdir isyanım...
terketmişken güzel insanlar
bu arz-ı âlemi;
manası kalmaz soluklanmanın,
yoldaşım
bir gözyaşı ,
bir iç çekiştir belki de...

kimsesizdir düşlerim...
sığmazken anılar bir tabuta;
ağır gelir bedenime
gidenlerin enkazı
ve ben kaybolur,
yok olurum yine
kendimde...

zordur...
avutmaz yüreğimi
bu sahipsizlik;
bir amansız geçmişe kaldım,
korkutur beni yarınlar
ısıtmaz dünlerim gibi
halbuki
bir keşke kadar yakındım
ve halbuki
bir keşke kadar uzak... K. Adsaz