Suskunluğum yüreğimin haykırışıdır
Gözyaşlarımsa kanayan yarası insanlığın
Ne kadar bastırmak istesemde tutamam onları
Taşıyamam kötülüğün ertesine
Fırtına öncesi sessizliği mi yaşıyoruz
Yoksa günbegün eriyecek mi insanlık
Aaaah
“Keşke”ler dünyası işte
Keşke diyorum bazen,keşke bu dünyaya hiç gelmeseydim
Ya da duygusuz bir et yığını, “OLABİLSEYDİM”
Olabilseydim de acıyamasaydım savaşta ölen çocuğa
Kolu kopan askere…
Tutupta gözyaşlarımı ağlayamasaydım bir yoksulun haline
Gel gör ki dinler mi bu deli saat
Suskunluğum bedenimin titreyişi
Suskunluğum sevgimin
Gözlerimin haykırışıdır
Yarasına melhem olur diye vaziyetin
Keşke engel olabilseydim güneşin doğuşuna
17 Ağustos’a, 2 Temmuz’a
Keşke mecbur olmasaydım umuda
Keşke sevmeseydim seni
Keşke keşke demeseydim hiç.
Kayıt Tarihi : 20.3.2005 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!