Keşke Şiiri - Mahmut Eren Şentürk

Tek istediğim küçük bir sevgiydi,
Ya da ufak bir gülücük,
Ben sana aklımın her yerini ayırmışken,
Sen bana ayırmamışsın oysa.

Olsun önemli olan bu değil,
Sen yine sensin, sevdiğim sen,
Sevmesende kaybetmem bir şey,
Ama bir gülücük beklerim en azından,

Keşke dedirtme bana,
Keşke elinden gelse,
Ama dedirtme işte,
Gözlerine baktıkça daha mutlu oluyorum,

Neden?Ben hiç olmamışım gibi,
Sanki sen varmışsın,
Kendi hayatımda yardımcı oyuncuymuşum,
Sen başrol,ne kadar acı,

Duygulara hakim olmak zor,
Korkakta değilim, utangaç da,
Sadece aşka tutuldum ben,
Kendimi derin dehlizlere bırakırken.

Yuvarlanan bir çığ gibi,
Baktıkça bakmak istiyorum,
Sana, fotoğraflarına,
Basit değil kurtulmak.

Aklımdan çıkar mısın diyorum,
Çıkarım diyorsun,
Ama çıkmıyorsun,
Benim hoşuma gidiyor.

Kendimi,kendi kalemimle tekrar yazmak istiyorum,
Fakat alışılagelmiş değil,
Çünkü kendimi ben yazmadım ki zaten,
Bana da kalmaz sen varken.

Seni mutlu görmek beni mutlu ediyor,derinden.
Hayal kurmak bile,
Keşke hep o bankta oturup kitap okusan,ben de izlesem,ah yine keşke dedim. Özür dilerim.

Kelimeler tükeniyor bir noktada,
Daha çok anlatacak şeyim var biliyorum,
Ama yapamıyorum.
Çünkü kelimelere sığmıyorsun.