“Keşke” demeden daha
Kaç keşkeler tükettik,
Kaç “keşkelere” vurduk kendimizi
Biz, sen ile! ..
Keşkeler içinde boğulduk çaresiz!
Kaç pişmanlık arifesinde
Ölümün ucundan döndük!
Uğultulu kulaklarla
Nasıl duyabilirdik ki
“kal” demeleri
keşke
kulaklarımızı daha iyi açsaydık değil mi?
Yada gözlerimizi! ..
Yada sıkı tutsaydı
Ellerimiz birbirini,
Keşke! ...
sevdiğimiz hep yanımızda olsa da,
biz ona hasret kalsak!
istediğimiz an
kavuşup,
göz yaşı ile
sel olsaydık,
keşke! ...
Kayıt Tarihi : 23.2.2005 11:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zafer Yazıcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/02/23/keske-82.jpg)
Kaç pişmanlık arifesinde
Ölümün ucundan döndük!
ahh bu keşkeler dostum ahh bu keşkeler
aşk h,iç yakışmıyor amma
onları söylemekten geride kalmıyoruz
sayfamda yeni yazdığım
TENİNE DEĞMEDİĞİM
şiirimi bir okurmusun
AHH KEŞKE
adlı şiirde var
Yüreğine kalemine emeğine sağlık
YAZMAK SANA YAKIŞIYOR
TÜM YORUMLAR (2)