Keşke Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Hasretin üstüme nasıl da çöktü,
Ölümüne karşı duraydım keşke;
Gözlerim nicesi Nil Nehri döktü,
Gururun defteri düreydim keşke..

Kara saçlarında yıldızlar simdi,
Bağırmanı dahi özlerim şimdi,
Asla ayrılamam o diyen kimdi?
Vekilliği Hakk'a vereydim keşke..

Ne yapayım sensiz saltanat, tahtı?
Yokluğun dünyanın en kötü bahtı,
Unutmuşsun çoktan yaptığın ahtı,
Hesâbını bir gün soraydım keşke..

Yaşayan ölüyü ararsan benim,
Tenine susamış, kavrulur tenim,
Ben sizlere ömür yalnızca senim,
Azrâil'den önce saraydım keşke..

Ummadığın şeyler gelirmiş başa,
Aşkımın âhıyla kolaysa yaşa,
Gel de günâh çıkar mezarım taşa,
Ne vardı birazcık kıraydım keşke..

Gönlümü taşırdın Aşkın seliyle,
Konuşur olmuşum seher yeliyle,
Herkes alay eder senin deliyle,
Ona rağmen göze gireydim keşke..

Tarsûsî anlatsın derdini nece?
Aşkını işliyor duy hece hece,
Uykusuz inan ki geçmiyor gece,
Seni yitirmeden göreydim keşke...

"Adem KAÇAR - 23/12/2017"