Keşke Şiiri - Tamer Arabacı

Kokusu gözlerin,
Hasretin akan rüzgarlarında.
Terleyen alnımda,
Sırıtan akşamlar ve sonrası,
İstemediğim bilmeklerle
Koyunkoyuna korkular.
Bir giz sancısı yaşamak,
Aklın kuruyan yatağında,
Sırılsıklam düşler ve sonrası,
Şimdi şarkılarla oyalanmak.

Kimsenin bilmesine gerek yok
Koyu bir hüsran,
Hissedilenler çok ağır,
Altında kalan çığlıklarım,
Ve albenisi uzakların
Anlamsız coşkusu,
Birilerince sebepken
Kimilerinde ağlayacak yürek yok.
Buruk tadıyla mazi,
Dillerde yargısız infazlar
Düşünmeden anlamadan.
Umursamaz adımlar,
Ah o serseri arzular,
Yorgunluğunda nefes almaların,
Gecelerin özeti bir isim,
Bilseler,
Anlasalar,
Başka ölmelere gerek yok.

Zaman bazen o kadar ince ki
Yığılır üzerine hastalıklı korkular.
Hangi meydan,
Hangi savaş,
Kılıçlar çekilmiş,
Dağlanmış duruyor açılmaya müsait yaralar.
Ve zaman öyle Hırçın ki
Huzursuz dalgaların önündeki gemiler gibi.
Sallanıp duran hayatlar.
Yalanların bereketli olduğu boşlukta
Tek tutunmalık kuru dallar.
Neyine Dünya!
Ne uğruna atıp duran yürekler?
Rüyalarında ummanın boğulmak niye?
Adaletin olmadığı yerde
Hangi hikaye yarım değil ki!
Varlığın paramparça hayatın dişleri arasında
Ve külleri savrulan biçare anka kuşu,
Anlatılması imkansız masalların minicik olasılığında.

Umudun sınırsızlığında,
Henüz kapanmamış kapıların en açık haliyle,
Tebessümü sevdanın seni koparırcasına,
Çocuk masumiyeti özünde,
Hani beklenen,
Beklemelere değen,
İnancın tazelendiği aşk diyarlarına gelen bahar ile
Sevmek,
Üçün beşin hesabını yapmadan,
Umudun peşine düşebilmek.
Keşke…

TmR 25.09.2017