Keşke Şiiri - Tuna Kahraman

Mutluluğun resmini çizdin bana
Sonra
Bıraktın bir bilinmezin koynuna
Günler geçiyor
Hatıralar siliniyor yavaş yavaş
Ellerin kalıyor tenimde aşktan geriye
Gözlerimin önünden geçiyor
Resmin
Bu öyle bir aşktı ki
Her an seni yaşamak
Her anı seninle yaşamak
Her gün seninle yaşlanmak
Ruhumu çaresiz günlerden alıp
Çareli günlere kavuşturan
Sen
Bana yaşadığımı yeniden hissettiren
Sen
Huzurumun adı sen
Yapma bunu bize
Aramıza yolları,
Yabancı kolları
Zor yolları çizme
Bir acıdır ki yüreğimi kaplayan
Artık
Günlerim gecelerden uzun
Geceler gecelerden yalnız
Yüreğimi soğuttum zemheri ayazında
Kalbinin sesine kulak vermemek de
Mümkün değildi
Karşında
Bir iki kelime ile bitmemeliydi
Adaletsiz yargı ile hükmü verme
Talihsiz yazgıyı kaderimize biçme
Nafile
Dönmeyeceksin biliyorum
Tutmayacaksın ellerimden
Öpmeyeceksin dudaklarımdan
Sevmeyeceksin artık beni
Kırdın kalbinin zincirlerini
Alacaksın artık bilinmez sevgileri
Bir serçeydim kaybolmuştum gökyüzünde
Ellerine kondum,
Bir avcıymışsın karşımda tuzağına düşürdüğün
Sana son sözüm
Keşke sen ben olsaydın
Doyasıya sevmenin ne kadar zor olduğunu
Anlasaydın,
Keşke ben sen olsaydım,
Böyle sevilmenin tadını çıkarsaydım.