Keşke Şiiri - Sümeyye Batu

Kelimeler yetmiyordu anlatmaya.
Bu dert başımdan gidecek gibi değildi.
Haklı çıkıyordu her seferinde.
Tutamıyordum sözümü.
Gidemiyordum onun gibi.
Unutamıyordum bir çırpıda.
Beceremiyordum.
Belki de istemiyordum.
İnsanların küçük şeylerden mutlu oldukları zamanlar vardır.
Benim küçük mutluluğumdun sen.
Gözlerine baktığım an mesela.
Ellerini tuttuğum zaman.
Başımı omzuna koyduğumda.
Yok hayır bu küçük mutluluk olamaz.
Bu öylesine büyük bir mutluluk ki.
Anlatmakla olmaz.
Keşkelerim son bulsa.
Sen gelsen gitmemek üzere.
Bırakmasan ellerimi.
Muhtaç etmesen ellere.
Huzurun ne demek olduğunu,
Yaşayarak öğrensem.
Ahh adam..
Birazcık omzunda dinlensem.
Bilirsin, dinlediğim yalanlar çok yordu bu kalbi.
Bu kalp eskisi gibi çarpmıyor.
Madem keşkeler bitmiyor...
Keşke bu kalp olmasa.