Keşke Şiiri - Veli Bilici

Keşke, dilimizde tuzak mı? Bilmem.
Demeseydim keşke, keşke demesem.
Derdimden öte de bir seni sevsem,
Demeseydim keşke, keşke demesem.

Anlam vermek güç mü? Güç mü Sultanım?
Seni sevmek, seni sevmek suç mu Sultanım?
Aklından geçmedim, hiç mi Sultanım?
Sevmeseydim keşke, keşke sevmesem.

Sohbeti, sözleri, şor geldi bana,
Dilinden, kalbinden kor geldi bana
Size, “sen” diye hitap, zor geldi bana,
Demeseydim keşke, keşke demesem.

Sevgimi sevdamı bilme ne olur.
Figanımı, ahımı duyma ne olur,
Üstüme, üstüme gelme ne olur,
Demeseydim keşke, keşke demesem.

Tanıdın mı beni, ben neyim peki?
Gönlüme sultansın… bileyim peki,
Ağlama göz yaşın sileyim peki,
Sevmeseydim keşke, keşke sevmesem.

Tezahür üstüne kurduk dünyayı,
Bil ki hayra yorduk, yorduk rüyayı,
Sultanım kalbinden vurduk Leyla’yı,
Görmeseydim keşke, keşke görmesem.

Yıllardan sonraki tezahür niye?
Anladım Allah’tan bana hediye,
Seni gördüm, demeseydim Veli’ye,
Demeseydim keşke, keşke demesem.

Veli BİLİCİ
01.09.2015