Keşke yalınayak dizleri çizilmiş mahallenin yaramaz çocukları olarak kalsaydık..
Ne dünün anılarını ne de yarının korkularını düşünseydik.
Keşke ülkeler de, sınır tanımayan hayallerimiz gibi olsaydı, ne zaman özlediysek gözümüzü kapatıysak özleneni karşımızda görebilseydik.
Keşke rüzgarın estirdiği yapraklar gibi savrulsaydık,
Güneşin ısısıyla yanan kumları hissetmeden denizlere açılsaydık. Keşke gözlerimizden yaşlar dökülseydi de acılarımızı unutsaydık.
Sevgiyle dolu kalplerimizle dünyaya yeniden başlasaydık.
Keşke birbirimizi anlayabilseydik, dil, din, ırk ayrımı olmasaydı,
Sevginin ve barışın egemen olduğu bir dünya kurabilseydik biz de başta. Keşke güneş batarken hep birlikte izleyebilsek o büyülü anı,
Ve umutla yarını karşılamak için her gece dua edebilseydik hepimiz aynı.
Kayıt Tarihi : 11.3.2022 09:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!