Keşke Şiiri - Muammer Yalçın

Keşke bir gül ağacında iki beyaz gül olsak
Bir dalında sen açsan bir dalında ben açsam
Keşke bir dağ başında lale ve sünbül olsak
Bir tarafta sen açsan bir tarafta ben açsam

Keşke yeniden sevsek delice aşık olsak
Leyla mecnundan sonra sevene ışık olsak
Sevenlerin girdiği kapıda eşik olsak
Bir basamak sen açsan bir basamak ben açsam

Keşke maziye dönsek yine hor gören olsa
El koysak bir kutsala bastığmız kuran olsa
İster bizi vurmaya izimiz süren olsa
Ellerinden tutupta ben seni alıp kaçsam

Arada ki engeli birer birer çur etsek
Yine birbirimize cilve ile kur etsek
Çifte kumrular gibi kavuşmaya zor etsek
Sen bana doğru uçsan ben sana doğru uçsam

Yalçınım der ki bilmem gılman hurimi nesin
Dünya meleklerinin biri sensin bu kesin
Öyle bir güzellik var sanki bir içim susun
Gönül kaseme akıp sen doldursan ben içsem