Keşke Şiiri - Salih Akçakoyun

Keşke bilseydin Hüsne’m benim değerimi,
Keşke anlasaydın seni ne kadar çok sevdiğimi,
Keşke yalnız bırakmasaydın seni seven yüreğimi,
Seni sevdiğim gibi keşke sende beni sevseydin.

Keşke silseydin yaşla dolan bu gözlerimi,
İyileştirseydin yokluğunda tutmaz olan dizlerimi,
Keşke tutsaydın yokluğunda titreyen ellerimi,
Ben seni çok sevdim keşke sende beni sevseydin.

Şunu iyi bil ki hayatımın anlamı yalnızca sensin,
Şunu iyi bil ki her an, her gün aldığım nefesimsin,
Üzgünüm Hüsne’m çünkü sen beni hiç sevmezsin,
Keşke sevseydin beni, keşke görseydin bu sevgimi.

Keşke gözyaşlarımı silen mendilim olsaydın,
Keşke gönlümde kanayan yarama merhem olsaydın,
Keşke yüreğimin yangınını söndüren itfaiyem olsaydın,
Keşke sende beni sevseydin benim biricik Hüsne’m.

Biliyorum Hüsne’m keşkeler seni bana getirmez,
Ama ne yapayım? Güzelliğin aklımdan bir an gitmez,
Şunu iyi bil ki bu gönlüm senden başkasını sevmez,
Gözyaşlarım sen yanımda olmadıkça dinmez.

Keşke keşke diyerek sana yine şiir yazıyorum,
Senin beni hiç sevmediğini bu şiirimde anlatıyorum,
Sana keşke Hüsne’m beni sevseydin diyorum,
Ne olurdu yani keşke beni benim gibi sevseydin.