Keşke Şiiri - Kenan Dönmez

Yorulur artık çığlığının duyulmadığı yerde insan
İçinden geçmektedir' ah beni bi dinlesen anlasan'
Ama inat ölüm gibidir soğuk ve anlaşılmaz
Düşünürsen aslında kimse sebepsiz vedalaşmaz.

Varlığın hayatımın ayrılmaz parçası olsun istedim hep.
Şimdi yokluğunla kendimi eğitiyorum.
Taş toprak ağaç su devam ederken hayat
Şimdi ben kendime'Keşke böyle olmasaydı'diyorum.

Sen orda küçük kız çocuğunun hikayesini okurken
Bense isterdim burda küçük kız çocuğuna hikaye yazmak..
Belki kendi hikayesini okumak ister diye.
Belki de kendi hikayesını kendisi yazmak.