Hayata keşkeler koyduk....
Keşkelerden cümleler kurduk...
Pişmanlığımızı anlattık kimi zaman...
Keşke sevmeseydik...
Keşke tanımasaydık..
Keşke görmeseydik dedik....
Kimi zaman da umudumuz oldu keşkeler...
Keşke görebilseydim....
Keşke tanışabilseydim...
Keşke elini tutabilseydim...
Keşke 'itiraf' edebilseydim...
Hayat keşkelerden ibarettir aslında...
Her keşkenin ardında ya bir umut ya bir pişmanlık
vardır....
Keşke birazdan arasa...
Keşke şu an karşıma çıksa...
Keşkelerle geçen ömrümüzde...
Pişmanlıklarımız için çok kez demişizdir biz..
'KEŞKE'...
Keşke söylemeseydim....
Keşke itiraf etmeseydim...
Keşke tanımasaydım...
Oysa tek yapmamız gereken pişman olmamaktır...
Günü gününde yaşamak...
Hiçbirşeyden pişman olmamak...
Yaşanan her andan bir ders çıkarmak...
Yaşanan her andan bir zevk almak...
Ömrümüzü ya keşkelere mahkum ederiz...
Ya da keşkelerden uzak...
Bize elini uzatanı bazen bir sevgili...
Bazen bir dost...
Bazen kardeşçe...
Gerektirdiğince...
Hakettiğince severiz....
Kayıt Tarihi : 20.7.2010 00:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!