Saatler 3,23 ve yine ben.
Özlemekteyim seni, belli etmeden.
Sen sarılırken, sıcacık yorganına.
Ben koşturuyorum heceleri ardı sıra.
Arada böyle tıkanıyorum.
Kendimi tekrar ederim diye korkuyorum.
Üretken olmayı çok istiyorum.
Ne yazık ki tükenip bitiyorum.
Keşke demeyi sevmem ama keşke,
Çarpıcı olabilsem, raks etsem gönüllerde.
Kıpır kıpır, tane tene ezberde.
Olabilsem keşke mazide, klasiklerde.
Kayıt Tarihi : 15.5.2010 05:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan Ataman](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/15/keske-456.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!