Keşke... Şiiri - Erkan Şenol

KEŞKE…

Yamacındayım bir aşkın,
Heybemde kurumuş tebessüm kırıntıları,
Yıllanmış, küflenmişler üstelik.
Ve boynumda yafta:
Mutsuz oğlu umutsuz,
Yalnızcalar köyünden…

Yamacındayım bir aşkın
Derin mi derin bir yar
Çekiyor beni…
Atsam umarsızca kendimi yardan
Biliyorum nasıl acıtacak,
İncitecek nasıl…
Batacak yüreğimin derinlerine
O baldıran zehirli dikenleri aşkın.
Kayalar bile ağlayacak
Ama nafile
Dedim ya: işte öyle…

Yamacındayım bir aşkın
İlkin döndürecek başımı,
Akacak damarlarımda ılık ılık
Ve bir siluet kaplayacak ufkumu:
Elinde şekeri
Mutlu bir çocuk portresi…
Yahut gülümseyen bir dilber gibi
Şuh, fettan, işveli…
Tüm aldatıcı pozları
Ve yakıcı, sürmeli gözleri
Gel diyen…

Yamacındayım bir aşkın
Derin mi derin bir yar
Çekiyor beni…
Atsam kendimi yardan
Ne mi olacak?
Mutluluk,
Belki…
Hüzün,
Kaçınılmaz…
Ölüm,
Keşke…