Keşke ile söylenmeye başlar bütün cümleler.
Geçmişte gezinmekten bitkin düşer çaresiz gözler.
Nereden çıktı şimdi bu iç geçirmeler.
Ansızın bastıran karanlıktan şaşkın,
bir han odası arıyor yorgun kalpler.
Gururunu çıkartacaksın birgün,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta