Keşke Şiiri - Selami Selok

Keşke ile söylenmeye başlar bütün cümleler.
Geçmişte gezinmekten bitkin düşer çaresiz gözler.
Nereden çıktı şimdi bu iç geçirmeler.
Ansızın bastıran karanlıktan şaşkın,
bir han odası arıyor yorgun kalpler.

Gururunu çıkartacaksın birgün,
aşk dehlizlerinin girişindeki vestiyerde.
Aşk olmasa bile keşkeler de olmayacak,
gittiğin yerde.
Pupa yelken yüzdüreceksin gemini,
sislerin en koyu deminde,
kaderinin dar sokaklarında kaybolacaksın,
bir deniz kızının davetkar sesiyle.