Keşke Şiiri - Sadi Atay

Şimdi gözyaşımla,
Yastığım değil de,
Secde yerim ıslansaydı keşke.
Keşke sığınmasaydım yatağa, yastığa,
Teselliyi bulsaydım seccademde.

Ama bilirim,
Ruhum kafeslere sığmaz.
Yorganı bilmez, döşeği tanımaz.
Ruhum tanır O’nu.
Gelinceye kadar ölüm,
Secdededir O’na iki büklüm.

Gel gör ki yine de,
Vehimliyim.
Bedenine söz geçiremeyen,
Ruhu neyleyim.
Ruhuna boyun eğmeyen,
Bedeni neyleyim.

14.01.1996