(babama)
Yatağımın kenarına oturdun usulca
Uyandım
Açmadım ama gözlerimi.
Ellerin saçlarımda dolaştı
Titrek.
Buklelerime dokundun
Yanağımı okşadın
Yüreğimde gezindiğini hissettim
Dur durak bilmeden.
Tanrım ne güzel bir gündü başladığım
Kalbimin çarpışını duyma istedim
Uyanık olduğumu fark etme.
Bu bir rüyaydı
Uyurken dahi göremediğim
Ve yüreğim dayanamazdı artık
Gözlerimi açtım
Büyü çözüldü
Sihri bozuldu gündüzümün.
Keşke kaçırmasaydın ellerini
Yüreğini saklamasaydın hiç keşke.
Ne çok sevdiğini bilsem de beni
Bir kez olsun
Kucağına al
Sev isterdim
Okşa yüreğimi.
Bir kez olsun
Seviyorum deseydin.
Kayıt Tarihi : 3.9.2003 11:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevcan Koyuncu](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/09/03/keske-40.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!