Keşke Şiiri - Necati Kavlak

Deniz’im parçalı bulutlu dalgalı
Hayalim için için yanıyor gamlı
Sıcak bir yaz günü
Gediz’e kartal bakışı bakan
Ulu Caminin gölgesinde
Dinliyorum kıyıya vuran dalgaları

Bir avuç davul tozu bulsam
Birkaç gram minare gölgesi
Şifa olsun diye sürmez ekerim
Kökleri yüreğimde yeşersin diye

Önümde kürsü üstünde örtü
Of çekiyor dokusu içinde örtü
Yakalamak istedim teferruatı
Ne varsa önümde irili ufaklı
Kafamın içinde gizli ve saklı

Unutma onu bunu yazmayı
Çıkart başındaki al yazmayı
Vur şimdi Gediz’e kazmayı
Aksın düşünceler oflayı puflayı

Avucumun içinde ince belli kız
Sıcacık kanı al al yanıyor
Bin bir soru takılıyor aklıma
Avucumda ki kızın dudağına
Her öpücük kondurduğumda
Düşünceler uçuşur al kanatlı

Deniz’i sorguluyorum dalga şiddetli
İçim acıyor içim bitmiyor keşkeler
Film gibi geri Sarmak istiyorum yılı
İmkânı olsa geri dönsem maziye
Demir atsam o sakin eski limana
Binsem yine o yağız Arap At’a
Koştursam kale köyde
Yeni mahallede
Kuzu limanında dere köyde

Kulaç atsam Eğe’nin Ilık lacivert sularına
Kızgın Güneş’e aldırmaz kucaklardım
Dalgalarla gelen beyaz köpükleri
Uzanınca sıcak kumların üstüne
Tatlı bir rehavet çöker üstüme
O zaman dalar giderdim meçhule
Esen rüzgârın kanatları üstünde…

24.07.2010/MANİSA