Alt dudağımı sarkıttım,
Duyulmadı içimdeki çeliğin acı çığlıkları,
Kefen gibi örtmüştü üstümü karanlık,
Toprak gibi örtmüştü bedenimi yalnızlık..
Hayâl akşamlarım, hüzün kışlarım,
Bana hüzünleri ısmarladılar,
Yüzdüm ötesinde kayalıklar,
Dalgalı bulutlar yükümü taşıyamadı..
Soluk sonbahar güneşi pek donuk,
Gözüm takıldı tüylerim diken diken oldu,
Haykırışlarım hüzünle elendi,
Keşke anlatabilsem seni..
Kayıt Tarihi : 1.9.2021 11:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/09/01/keske-379.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!