Keske Şiiri - Mehmet Akif Han

“Keşke”lere yer yok gerçek hayatta
Ayıpta değil ama düşünü kurmak
Mesela,
Her sabah uyandığımda
Seni bulsam yanımda
Ve izlesem bir süre
Tanrının en muhteşem
En gizemli sırrını
Yarı çıplak, en masum ve teninin leylak kokusuyla
Ve birde güneş ışıldıyorsa pencereden
Söyle, harika bir sabah değilmi
Başlamak için hayata

“Günaydın” diyerek
Ve narin öpücükler kondurarak
Dudaklarına, boynuna, burnunun ucuna
Uyandırmak seni..
Mahmur gözlerle kalkışın
Salınarak duşa gidişin..
Ve her şey hazır bu arada masada
Demli çay, peynir, zeytin, kızarmış ekmek
Ve elbette bir demet çiçek
Ne güzel şey seninle kahvaltı etmek

Mesela
Dışardayız seninle
Güneşli bir yaz gününde
Birden bir yaz yağmuru bastırsa,
Aldırmasak
Dolaşsak el ele liseli aşıklar gibi
Suları sıçrata sıçrata
Sırılsıklam olsak
Yağmurdan
Ve aşktan..

Mesela
Yine bir Ankara mitinginde
Yürüsek bir pankartın ardından
Elinde kızıl bayrak
Dilinde sloganlar..
Bilirim
O dudaklardan,
Haksızlığa karşı sözler
Erimiş bir çelik gibi dökülürler
ve yeri gelir sevgiliye
en güzel aşk şarkısını söylermiş gibi seslenirler
ve ben kararsızım
sen mi daha güzelsin
kızıl bayrakmı daha güzel..

Mesela
Akşamları
Otursak televizyonun karşısına
Başın omuzlarımda
Haberlerden sonra
Yüreklerimizde dünyanın derdi
Hüzün sarmış bizi, öfke
Ve sonra kaybetme korkusu..
Daha da sokularak yanıma
“beni asla bırakma” deyişin
Yüzümde ılık nefesin
Daha sıkı sarılmak sana

Mesela
Bir evimiz olsa
Küçük bir sahil kasabasında
Bahçesinde kiraz, nar, portakal..
Akşam
Kursak kiraz ağacının altına
Çilingir sofrasını...
Sahile vuran dalgalar
Ölümsüz bir aşkın şarkısını söylüyorlar
Ay
Gözyüzünde çırılçıplak
Ve yakamozlar
İpeksi saçlarında dansediyorlar
Portakal çiçeklerinin kokusu
Teninin kokusu
Denizden esen ılık rüzgar
Taze yosun kokusu
İçtiğimiz şarap
Ve senin
İnsanı aşk denizine sürükleyen
En kışkırtıcı halin...
Hakkını versek
Aşk kokan bu gecenin...

Biliyorum
Keşkelere yer yok gerçek hayatta
Düşünü kurmakta ayıp değil ama...