Keşke Şiiri - Emin Kuzucular

*

Sence emanettir, bence sermaye.
Biz nasıl yaşadık ne idi gaye.
Bazı roman gibi bazı hikâye,
Sermaye ömrümü boşa bitirdim.

Seni anlamadan ömrümde bir an,
Öyle yaşamışım hayatım viran.
Zikredip dururken şu derya cihan,
Sermaye ömrümü boşa bitirdim.

Ahlarım çare mi? Ne fayda verir.
Anladım sonunda iliğim erir.
Gerçeğin nezdinde fâniler çürür,
Sermaye ömrümü boşa bitirdim.

Âlemde görevli bütün mahlûkat,
Artar sorularım, her gün kat be kat.
Acizin halini anlatmaz lügât,
Sermaye ömrümü boşa bitirdim.

Figanımı sorma, o benim zarım.
Sana sığınırım yok başka yerim.
Sen de affetmezsen, nere giderim.
Sermaye ömrümü boşa bitirdim.

EMİN`im kulluktur, var oluş gayem,
Beyhude tükettim ömür sermayem,
Pişmanlık fayda mı? Aciz hikâyem,
Sermaye ömrümü boşa bitirdim.

*