Keşke Şiiri - Özkan Büyükburçoğlu

Merkezini kaybetmiş bir pergel gibi,
Açılıyorum hayata.
Ki toparlamak isterken dünyamı
Yörüngemi kaybediyorum.
Cetvel gibi çizgi çekmek
Ve üzerinden yürümek,
Sırat köprüsünden geçmek istiyorum.
Lakin terazinin her iki kefesi günah,
Ümitsizce buhran yaşıyorum.

Ne hazin uykulardan uyanmamak,
Ne hazin kalbine söz dinletememek,
Biçare oldum arzın üstünde,
Ne hazin geçmişten medet ummak,
Keşkelere savrulmak.

Merkezini kaybetmiş bir pergel gibi,
Açılıyorum hayata.
Hayat da bir gelgit yaşatıyor ki adama,
Sıkışıp kalıyorsun.
Anlıyorsun ki insan kaybediyor,
Dönmeyince var edene.