Keşke Şiiri - Ali Yapalak

Mecnun da ki olan gözler,
Keşke bende olmasaydı.
Zemheri de açan güller,
Keşke birden solmasaydı.

Gönül gözüm görmeseydi,
Keşke seni sevmeseydi,
Ferhat gibi dağ misali,
Şu gönlümü delmeseydi.

Yar yangına düştüm işte,
Sevmeseydim seni keşke,
Züleyha’da olan işve
Keşke sende olmasaydı.

Aman aman, hal’ım yaman,
Katre katre yağmış ferman,
Irmak olmuş dolmuş umman
Keşke birden dolmasaydı.

Aşk insanı neyler neyler,
En sonunda deli eyler,
İbrahim’de olan şeyler,
Keşke ben de olmasaydı.

Yapalağın gönlü talan,
Hissi bitmiş ömrü tamam
Bu dünyada gül’ü solan,
Keşke bir ben olmasaydım.

30.06.2004