Keşke Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Gelmeden dünyaya ilk önce benim,
Hedefim, amacım olsay dı keşke.
Hem de bir beden de yok iken canım,
Ruhum saflığında kalsay dı keşke.

Gerçi o zaman da aşkı bulmazdım,
Veya ilelebet aşık kalmazdım.
Daha da kötüsü aşık olmazdım,
Önceden ruhuma dolsay dı keşke.

Mavinin, yeşilin rengine kanıp,
Zorluğu, zevklerin çeşidi sanıp,
Daha sı sevgi ve aşkta aldanıp,
Kalmadan yolunu bulsay dı keşke.

Keşkenin sorgusu ömür boyunca,
Vicdanlar sızlıyor bunu duyunca.
Hesabı, kitabı yapıp sayınca,
Gayya kuyusuna dalsay dı keşke.

Kaderim derim ya, planı bensiz,
Benden sonraya da kalanı bensiz.
Mezatlı malların alanı bensiz,
Durmuşoğlum çekip alsay dı keşke.