Yorgunum
Sebebim sensin
Bir cümle kurmaya dermanım yok ki anlamı güçlü olsun
Söylediğim her söz mirasım
Mirasçılarım bana yabancı
Oysa sen bir senfoninin notaları olacaktın sözcüklerimde
Her kelime sancı
İçinde kıvranan bir gebe kadının çocuğu gibi çıkıyor dudaklarımdan
Ne kelimeleri
Ne sancıyı
Ne de bu acıyı anlıyorsun
Beynimin kıvrımlarını rahim gibi kullanan manalardan habersizsin
Cahil
Sevinçli
Ve edepsizsin
Keşke...
Oğuzkan BölükbaşıKayıt Tarihi : 4.8.2007 17:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sanra bir fırtınayla kumsalda ıslattığı son sınırı aşıyor uzun dizelerle gelen yeni dalgalar.
Keşke... diye söylenildiğinde kesiliyor fırtına.
Bir güzel sessizlik.
Ustalığına, engin duygularına sağlık saygıdeğer Bölükbaşı.
Severek okudum..
Anlaşılamamak kalıcı bir duygudur kimilerinde...Haksız olduklarını söylemek mümkün de değildir üstelik...
TÜM YORUMLAR (4)