Keşke! Şiiri - Fatma Saylak

Evrende yüreklerde açan o son çiçek
Şimdi hangi eflatun anılarda gezmektesin
Bitirecektin hani başladığın yerde
Neden o zaman hala bir hayalsin

Ağır hasta olan duyguların
Yoğun bakımda ruhunla
başucunda refaklatçi kalan anılar
Üzgün şehirlerden daha yeni gelmiş

Keşke bedava yaşamasaydık hayatları
Küflenmiş umutlar yedirmeseydik yeni yarınlara
Bugünlerin güneşini erkenden
Keşke eskitmeseydik.

Değeri hakedene verip
Haketmeyenlerde keşke boş zaman geçirmeseydik
Yeryüzü bu kadar bugün bitkin olmazdı belki de.