Keşke 2 Şiiri - Halil Aydın

Yine aklıma sıla düştü
Keşke düşmez olsaydı
Vardım gördüm gözümle
Keşke görmez olsaydım
Baba ocağı viran olmuş
Onca sırlarımızı saklayan evimiz
Takla atıp ağaçları sağa sola saçılmış
Kimini eller almış, ahırına, damına çakmış
Kimini kasıtlı olarak yakmış
İnsanlar arasına düşmanlıklar hala kalkmamış
Yeni düşmanlıklar eklemiş
Keşke barıştırıp geri döne bilseydim
Tarlaların sınırları bozulmuş
Kimi tarlalarımızı üstüne yazdırmış
Kimileri tarlarımıza sulama kanalları açmış
Yarık, yarık yarılmış
Kimi meyve ağaçlarımızı kesip yakmış
Keşke düzeltip de gele bilseydim sıladan
Kimi dostlar göçmüş buralardan
Kimi dostlar terk etmiş bu dünyadan
Kimi dost bildiğin dostlar
Suratını çevirdi suratımdan
Keşke suratına tükürüp ayrılsaydım oradan
Kimi mezarlıkların duvarları çökmüş
Kimi mezarlıkların başındaki taşlar yıkılmış
Kimi mezarlık taşlarındaki isimler silinmiş
Kimi mezar taşlarının üzerine ağıtlar yazılmış
Kimi mezarlıkları dikenler bürümüş
Kimisinin başındaki ağaçlar kurumuş
Keşke ders alıp sevgi insanlığı öğrene bilseydi
Bu insanlar
Halil bitmez bu kaygılar acılar
Üzülme düzelmez bu insanlar
Böyle gelmiş böyle gider bu düzen
Çalan çırpanlar baş üstünde gezer
Yanlışlar doğrular biri birine karışmış
Hortumların ucu kimin cebinde bulunmaz
Keşke bula bilseydim
cebinden çıkarıp bu ne diye
köylümüze gösterip de
köylümün gözünün önüne sererek utanmazları
Utandırıp da döne bilseydim sıladan

(Sizden biri)