Keşke Şiiri - Lee Vincant Gusdi

Bu sabah kar var dışarıda.
Umutsuzluk kapatmış gökyüzünü,
Sevdiklerimse çoktan terketmiş beni.
Keşke diyorum her an,
Keşke hiç tanımasaydım onları.
Beni değiştirecek fırsatı bulamasalardı,
Beni incitecek vakitleri olmasaydı.
Keşke boş ve anlamsız hayatın,
Hiçlik dolu yaşamın,
O eski tozpembe tadına varabilsem yine.
Keşke benim olan,
Ama hiç sahip olamadıklarımı
Geri alabilsem yine.
Uğruna yaşamayı göze aldığım,
Her türlü zorlukla başa çıktığım,
O maskeli insanlara duyurabilsem keşke sesimi.
Anlatsam, en azından farkında olduğumu söylesem,
Anlamıyormuş gibi yapmaktan vazgeçebilsem.
Keşke gökyüzünü açabilsem yeniden,
Başımı kaldırıp bakabilsem,
Keşke bir umut doğsa benim için.
Ve yaşamamı sağlasa...