Keşke Şiiri - Münevver Şenol

Keşke,
Sana o güzel sözleri söyleyen dilim,
Keşke tutulsaydı da.
Şimdi konuşamayan bir lal olsaydım.
Neden sevgimin, kıymetini bilmedin?
Tükettin beni?
Ellerim kırılsaydı da,
Sana o mektupları yazmaz olsaydım.
Ben nerden bilirdim böyle olacağını,
Şimdi yaşarken öleceğimi.
Çoktan göçüp gitmiş bir mezar olsaydım.
İnsan öleceğini bilse mezarını kazarmış derler.
Keşke medyum olup,
Bunları önceden sezmiş olsaydım.
Mutsuzluğu hak etmedik ama
Yanlış seçim yaptık biz.
Müebbete mahkum olup,
Affa hiç uğramasaydık.
Kör olsaydı gözlerim,
Keşke seni hiç görmeseydim.
Taş bassaydım kalbime,
Keşke seni hiç sevmeseydim.