Yalın ayak gezdiğimiz sokaklarımız olsaydı keşke. Çığlıklarımız olsaydı, tepelerden aşağı yankılanan. İsyanlarımız ve direnişlerimiz olsaydı, çıkmaz sokakları yıkıp geçen. Vefalarımız olsaydı, gün yüzüne çıkmayan aşklarımıza. Sevmekten korkmadığımız anlarımız olsaydı. Bir tepemiz olsaydı yemyeşil, dur durak bilmeden koşsaydı yüreklerimiz. Çırılçıplak hislerimizi yüzümüze vursaydı rüzgâr. Utanmasaydık sevmekten ve hissetmekten. Keşke sen olsaydın. Yağan yağmur olsaydın bütün benliğimle hissettirseydin bana kendini. Toprak koksaydın yağmurun ardından, içime çekseydim seni. Sonra güneş olsaydın ısıtsaydın beni. Sen ve ben, biz olabilseydik. Beraber açsaydık gözlerimizi doğan güneşe. Biz olabilseydik senle. Hep bizli olsaydı kurduğumuz cümleler. Hep birbirimizde bitseydi kara geceler. Sen hep umut olsaydın. Umudum olsaydın keşke. Keşke benle olsaydın hep. Yanımda olduğun anlar uzakta olmasaydın hiç. Seni sevmeme izin verseydin de en son anlarda sevseydim seni. Delilikler yapsaydım senin için. Utanmasaydım sevmekten, özlemekten Seni seviyorum derken kızarmasaydı yanaklarım. Uçsuz bucaksız sevseydim seni ve bıkmasaydım seni sevmekten keşke izin verseydin de sevmelerimin en güzeli sen olsaydın keş keleri atsaydım boş bir çuvala kaçan aşklarımı yakalamaya çalışmasaydım hiç Ben hep seni sevmeyi istedim sen, seni sevmeme izin vermedin. Keşke hiç keşke deme şansım olmasa, keşke bu yazıyı hiç yazmasaydım da sayfalar dolusu seni seviyorum diye çığlıklar atsaydım kâğıtlara. Keşke sevgimizi mühürleseydim. Bizi okusaydı tüm gözler, tüm sözler bize imrenseydi. Her satır başı senle başlasa, seni sevmede bitseydi. Ben hep biz olmak istedim sevgili. Oysa sen hep sendin tektin bir kişilikti senin oyunun ve ben de artık. Benim arkamda sadece koca bir keşke ve hayallerdeki sevgim kaldı. Şimdi söyleyebileceğim tek cümle:hoşça kal biz merhaba sen ve ben.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Evet keşkeler olmasaydı belki ama bir yerde, o keşkeleri oluşturan olgular değil mi, bizlerin kişiliğini olgunlaştıran veya çocuklaştıran olgular ve bu durumu da güzel ve duyarlı uapan... Zaten yazınızda çok güzel betimlemişsiniz dost yürek Handan Hanım, kutlarım. Sevgilerimle esen kalın!'(10on)
Şimdi söyleyebileceğim tek cümle:hoşça kal biz merhaba sen ve ben.
KEŞKELER HAYATIN DİĞER YANI..KEŞKE KEŞKELERİMİZ OLMASAYDI. KUTLARIM.
Dünler ve yarınlar arasına sıkışmış keşkelerimizdir hayat...Ve bu keşkeler yüzünden bu anı,hatta yarını bile unuturuz...
Keşkesiz bir hayat dileğiyle..
Yüreğinize ve emeğinize sağlık... Tam puanımla kutluyorum ve listeme alıyorum...
Keşke çok güzel,etkili ve anlamlı,Handan Koca Hanım,
Yüreğinize sağlık,kaleminiz daima sevgi,umut ve ışık saçsın
Saygılarımla,tam puan, Enver Bilgiç
çok güzel bir yazıydı müsade ederseniz sayfama almak istiyorum ....ve sizi kutluyorum
müzeyyen başkır
Çok güzel... 'Keşkeler' olmasaydı belki insan kemale ermezdi...sevgiler..
Sevgili handan hanımefendi çok güzel ve harika bir deneme yazısı olmuş gerçekleri dile getirirken hayatın bizler üzerindeki etkilerini de felsefi bir dille anlatmışsınız. sizi gönülden kutlarım. Tam puan Bilal Esen
Hanımefendi
NEFİS bir şiirsel mektuptu. Severek okudum. Şiirsel mektupları çok severim. Hele böylesini. Kutlarım ALKIŞLARLA gönülden. Tam puan gönül çeşmemden.
Seni sevmeme izin verseydin de en son anlarda sevseydim seni. Delilikler yapsaydım senin için. Utanmasaydım sevmekten, özlemekten Seni seviyorum derken kızarmasaydı yanaklarım.
Gönül bahçemden gönül bahçenize 1001 renk çiçek yolluyorum.
Kabul buyurunuz lütfen.
Saygılar...
_____________Âlimoğlu___________
Bu şiir ile ilgili 48 tane yorum bulunmakta